Dit testartikel toont de nieuwe koppengroottes.
Kop 2 - Voorbeeld van een kop in bewerkbare text
Gewone tekst
Kop 3 - Voorbeeld van een kop in bewerkbare text
Gewone tekst
Kop 4 - Voorbeeld van een kop in bewerkbare text
Gewone tekst
Kop 5 - Voorbeeld van een kop in bewerkbare text
Gewone tekst
Kop 6 - Voorbeeld van een kop in bewerkbare text
Gewone tekst
1. Aantrekkelijke werkgever zijn.
We weten allemaal dat zorgverleners grootschalig kiezen voor het zzp-schap. In Nederland steeg het aantal zzp’ers in de zorg de afgelopen vijftien jaar met 700 procent. Ook in landen om ons heen gebeurt dat. In Duitsland steeg het aantal zzp’ers in de zorg de afgelopen negen jaar bijvoorbeeld met 800 procent.
Waarom? Zorgverleners geven als belangrijkste reden aan dat ze te weinig vrijheid ervaren. Dat ze te weinig zeggenschap hebben over wanneer ze werken. Sterker nog, een kwart van de 900.000 deeltijdwerkers in de zorg zegt dat ze meer uren willen draaien, maar dat dat niet kan. Omdat ze alleen diensten aangeboden krijgen die niet passen bij hun vrije tijd, bij hun expertise of bij de cliënten waar ze graag bij zijn.
Zonde. Want die diensten zijn er vaak wel. Als je je zorgpersoneel de vrijheid en het vertrouwen geeft om meer zelf te kiezen, sluiten je diensten beter aan op hun wensen en beschikbaarheid. Zijn je collega’s blijer, hebben je cliënten vaker een vast gezicht en maak je slimmer gebruik van intramurale en extramurale beschikbaarheid door hier en daar te combineren.
Aantrekkelijke werkgever voor zzp’ers.
Zorgverleners die zzp’en, zijn nog steeds zorgverleners. Alleen de werkvorm is anders. Dus ook die zorgverleners kun je actief bij je organisatie betrekken. Ook die zorgverleners kunnen met je in gesprek over waar jouw behoeften liggen en waar die van hen. Ook die zorgverleners kun je een kerstpakket sturen en het gevoel geven: ik hoor erbij.
Wie dat doet, benut een enorme potentiële flexibele schil – wist je dat steeds meer zzp’ende zorgverleners 40 uur per week werken? En dat zpp’ers als je alles doorberekent, meestal niet eens duurder zijn dan zorgverleners in dienst?
2. Samenwerken met andere zorgorganisaties.
Wie zijn zorgpersoneel met andere zorgorganisaties deelt, vergroot zijn zorgcapaciteit. Minister van VWS Ernst Kuipers noemde als voorbeeld een samenwerkingsinitiatief in Utrecht. Daar delen verschillende zorgorganisaties hun personeel met elkaar. Ze vallen voor elkaar in en vullen elkaars diensten waar dat kan. Dat regelen ze met een app.
Het gevolg: minder gaten in de planning met hetzelfde personeelsbestand. Een ‘no brainer’ dus. Bovendien kunnen organisaties op die manier prijsafspraken met elkaar maken, waardoor ze hun PNIL-kosten (personeel niet in loondienst) laag houden.